Τάσος Φούντογλου:Τελικά στην πολιτική μπορεί να έχει θέση το δίλημμα περί νόμιμου και ηθικού;

Τελικά στην πολιτική μπορεί να έχει θέση το δίλημμα περί νόμιμου και ηθικού; Όταν ο πολιτικός είναι ταυτόχρονα και νομοθέτης, διαμορφώνοντας το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η κοινωνία, μπορεί να επωφελείται των προνομιών ενός νόμου για ίδιον συμφέρον;

Όταν ο πολιτικός έχει προνομιακή θέση μέσα στο σύστημα καθώς διαθέτει ασύμμετρη πληροφόρηση και πρόσβαση σε πληροφορίες που δεν είναι ευρέως γνωστές μπορεί να επικαλείται τον νόμο για να τα κονομάει; Έστω και με σύννομο τρόπο; Οι απαντήσεις είναι εύλογες και δεν έχουνε καμία σχέση με την ηθική και την ηθικολογία.

Εν ολίγοις δεν με νοιάζει αν ένας πολιτικός είναι καλός και αγαθός και αν παίρνει αποφάσεις με βάση την κυρίαρχη κοινωνική ηθική. Αυτό μας έλειπε. Εμένα με νοιάζει ο πολιτικός να έχει το ανάστημα να αυτοεξαιρεί τον εαυτό του από τα προνόμια ενός νόμου όταν ανοίγεται μπροστά του η προοπτική της κονόμας. Είναι θέμα πολιτικού παραδείγματος και προσωπικής αξιοπρέπειας. Όλα τα άλλα τα γλυκανάλατα περί νόμιμου και ηθικού με αφήνουν παγερά αδιάφορο.

Ειδάλλως ας ζητήσουμε και ένα μεγάλο συγγνώμη από τον Βουλγαράκη που τον πετσοκόψαμε κάποτε με αυτό το νόμιμο και το ηθικό. Εκτός και αν είμαστε ακριβοί στα πίτουρα (όταν πρόκειται για Υπουργούς και Βουλευτές) και φτηνοί στο αλεύρι (όταν πρόκειται για τα καημένα τα παιντιά που τι να κάνουν και αυτά, να μην φάνε ψωμί να ζήσουν;)…….όπου παιντιά βάλτε περιφερειακούς συμβούλους, λοιπούς αυτοδιοικητικούς, κρατικούς αξιωματούχους, κόρες και “πρωτοξάδελφα” πολιτικών…..Τελικά στην πολιτική μπορεί να έχει θέση το δίλημμα περί νόμιμου και ηθικού;

Από το FB