Φεβρουάριος: Γιατί έχει μόνο 28 ημέρες;

Ο Φεβρουάριος είναι ένας ιδιαίτερος μήνας, καθώς πρόκειται για τον μοναδικό μήνα που έχει 28 -ή 29 αν το έτος είναι δίσεκτο- ημέρες αντί για 30, όπως ο Σεπτέμβριος, ο Απρίλιος, ο Ιούνιος και ο Νοέμβριος ή 31 ημέρες, όπως όλοι οι υπόλοιποι μήνες.

Ωστόσο, γνωρίζεται για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; Ας μάθουμε στη συνέχεια…

Γιατί ο Φεβρουάριος έχει 28 ημέρες και όχι 30 ή 31;

Αυτό συμβαίνει επειδή στην πραγματικότητα ο Φεβρουάριος είναι ο τελευταίος μήνας του χρόνου και σε αυτόν εντάσσονται οι ημέρες που περισσεύουν από τις 365 και δεν έχουν κατανεμηθεί σε άλλους μήνες.

Αν και εμείς πλέον γνωρίζουμε ως τελευταίο μήνα του έτους τον Δεκέμβριο, αλλά πρόκειται για μία αρκετά μεταγενέστερη κατανομή, αφού παλαιότερα οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος δεν υπήρχαν καθόλου. Ως πρώτος μήνας του χρόνου λογιζόταν ο Μάρτιος και ως τελευταίος ο Δεκέμβριος.

Έτσι, διαπιστώθηκε μια χρονική ανακολουθία που αφορούσε την έναρξη και λήξη του έτους καθώς, καθώς ανάλογα με τη χρονιά, έμεναν λιγότερες ή περισσότερες ημέρες αδιάθετες.

 Και εγένετο ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος…

Όπως είδαμε παραπάνω, παλιότερα το κάθε έτος διαμορφωνόταν με διαφορετικό τρόπο, με αποτέλεσμα να περισσεύουν κάποιες από τις 365 ημέρες. Έτσι, στην προσπάθεια ομαλότερης κατανομής οι άνθρωποι δημιούργησαν τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο με σκοπό να κατατάξουν σε αυτούς τους μήνες τις «περίσσιες» ημέρες.

Ως εκ τούτου η κατανομή λοιπόν από τον Ιανουάριο ο οποίος πήρε 31 ημέρες, ενώ οι υπόλοιπες αδιάθετες ημέρες δόθηκαν στο Φεβρουάριο, ο οποίος έλαβε τις εναπομείνασες 29 ημέρες.

Όταν αργότερα το 44 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας ζήτησε τη βοήθεια του Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη προκειμένου να αλλάξει το ρωμαϊκό ημερολόγιο, ο τελευταίος βασιζόμενος στους υπολογισμούς του πατέρα της αστρονομίας Ιππάρχου, ο οποίος έναν αιώνα νωρίτερα είχε προσδιορίσει ότι το ηλιακό ή τροπικό έτος έχει διάρκεια ίση με 365,242 ημέρες, θέσπισε ένα ημερολόγιο του οποίου τα έτη είχαν 365 ημέρες, ενώ σε κάθε τέταρτο έτος πρόσθεταν ακόμη μία ημέρα, μετά την «έκτη προ των καλενδών του Μαρτίου», που ονομαζόταν «bis sextus».

Έτσι η συγκεκριμένη που μετριόταν δύο φορές, ονομάζεται ακόμη και σήμερα «δις έκτη» και το έτος που την περιέχει «δίσεκτο». Το «περίσσευμα» της ημέρας αυτής κάθε τέσσερα έτη αποφασίστηκε να δοθεί στον ελλειπή μήνα Φεβρουάριο και αντί των 29 ημερών να έχει τη συγκεκριμένη δίσεκτη χρονιά 30 ημέρες.

Όταν αφαιρέθηκε μία ημέρα από τον Φεβρουάριο

Το 4 π.Χ. όμως ο αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος αφαίρεσε μία ημέρα από τον Φεβρουάριο, την οποία πρόσθεσε στο μήνα Αύγουστο που έφερε το όνομά του, προκειμένου να μην υπολείπεται σε τίποτε από το μήνα που έφερε το όνομα του Ιουλίου Καίσαρα, τον Ιούλιο, ο οποίος είχε 31 ημέρες. Συνεπώς, ο Φεβρουάριος παρέμεινε με 28 ημέρες τα απλά έτη και 29 τα δίσεκτα.

www.neolaia.gr