Τα «νέα ήθη» της παράταξης «Κοζάνη τόπος να ζεις»: Επιμονή στο λαϊκισμό

Τελικά αποδεικνύεται περίτρανα, ότι 5 χρόνια εξουσίας είναι αρκετά για να προσεγγίζει κάποιος με «ιδιοκτησιακά κριτήρια» τον αντιπολιτευτικό του λόγο, κρίνοντας προφανώς εξ ιδίων τα αλλότρια.

Ø  Είναι αρκετά για να αποκαλυφθεί η αλαζονεία που μπορεί να απέκτησαν κάποιοι, που αδυνατούν να αποδεχθούν πως σήμερα εκπροσωπούν λιγότερο από το ¼ ( 25 % ) των πολιτών.

Ø  Είναι αρκετά για να αρνούνται πεισματικά πως σε αυτό το συμβούλιο των 7 παρατάξεων και των αντίστοιχων επικεφαλής, το δικαίωμα του καθενός διασφαλίζεται εν τέλει από την υποχρέωσή του να συμμορφώνεται με τα ισχύοντα, ανεξάρτητα εάν συμφωνεί με αυτά ή όχι.

Σε όλα τα συλλογικά όργανα υπάρχουν κανόνες τους οποίους οι συμμετέχοντες οφείλουν να εφαρμόζουν, ώστε να μπορούν να διεκδικούν σθεναρά τον λόγο και όχι για να καταγγέλλουν με στείρο τρόπο ότι αυτός τους αφαιρέθηκε. Σε κάθε περίπτωση οφείλουν, επίσης, να γνωρίζουν ότι θεσμικά υφίσταται κάποιος που έχει την ευθύνη τήρησης των κανόνων αυτών.

Ø  Είναι, τέλος, αρκετά τα 5 χρόνια για να θεωρούν αυτοί που περηφανεύονται πως κομίζουν νέα ήθη στο δημόσιο λόγο και τον πολιτικό πολιτισμό, ότι έχουν δικαίωμα μόνο στην καταγγελία, ενώ οι ίδιοι πρέπει να μένουν στο απυρόβλητο.

Μήπως, όμως, έχει έρθει η ώρα στη παράταξη «ΚΟΖΑΝΗ ΤΟΠΟΣ ΝΑ ΖΕΙΣ» με τον ίδιο ακριβώς ζήλο που επιδεικνύουν στις επιθέσεις τους, να ασχοληθούν με την προκλητική παραβίαση όσων η νομοθεσία προβλέπει σχετικά με το ασυμβίβαστο δημοτικών υπαλλήλων και δημοτικών συμβούλων;

Μήπως επιτέλους και παρότι έχουν παρέλθει μήνες αφωνίας από την πλευρά της παράταξης «ΚΟΖΑΝΗ ΤΟΠΟΣ ΝΑ ΖΕΙΣ», ήρθε η ώρα για απαντήσεις για την προκλητική καταστρατήγηση της λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου στο Κοβεντάρειο στην τελευταία δια ζώσης συνεδρίαση, κατά την οποία σύμβουλος της παράταξης στο βωμό του λαϊκισμού και της προσωπικής προβολής και με παντελή έλλειψη σεβασμού προς όλους τους συμβούλους, σε συνθήκες covid, άνοιξε τις πόρτες του κτιρίου;

Ζούμε σε έναν μικρό τόπο, όλοι  γνωριζόμαστε μεταξύ μας και βεβαίως ο καθένας μας έχει αφήσει το αποτύπωμά του με το ήθος και το έργο του, έχει κριθεί και κρίνεται γι’ αυτό. Οι χαρακτηρισμοί είναι περιττοί, οι πολίτες γνωρίζουν καλά.