Ο μύθος και η απολογία

Την περασμένη Δευτέρα 2/8 «ΤΑ ΝΕΑ» παρουσίασαν εκτενές ρεπορτάζ για τη «μαύρη τρύπα» που θα προκαλέσει στα ΑΕΙ η ανήθικη, κατά τη γνώμη μου, διαγραφή των χρεών των πανεπιστημιακών. Για την ισορροπία του ρεπορτάζ, «ΤΑ ΝΕΑ» παρέθεσαν και την απάντηση του υπουργείου Παιδείας. Η ουσία της απάντησης είναι: «Αφού δεν μπορούν να εισπραχθούν, πρέπει να διαγραφούν»!!!

Ισχυρίζεται η υπουργός Παιδείας κ. Κεραμέως ότι καθηγητές πανεπιστημίου δεν γνωρίζουν τι έχουν εισπράξει και συνεπώς δικαιολογείται να μην έχουν αποδώσει στο Πανεπιστήμιο το 7% της είσπραξής τους. Αρα διαγράφει η κ. υπουργός Παιδείας την υποχρέωσή τους. Δεν είναι όλοι οι καθηγητές πανεπιστημίου μπαγαπόντηδες. Υπάρχουν καθηγητές που γνωρίζουν τι έχουν εισπράξει και έχουν αποδώσει στο Πανεπιστήμιο τα οφειλόμενα. Το μήνυμα της κ. Κεραμέως σε αυτούς είναι: «Καλά να πάθετε»!

Εσπευσαν μερικοί φιλοκυβερνητικοί αρθρογράφοι να δηλώσουν ότι πολύ καλά έκανε η κ. Κεραμέως να διαγράψει χρέη που δεν μπορούν να εισπραχθούν. Αναρωτιέμαι αν η πρακτική αυτή θα ισχύει εφεξής για όλους τους πολίτες ή μόνο για τα χρέη των πανεπιστημιακών.

Οι ίδιοι αρθρογράφοι χαρακτήρισαν την υποχρέωση καταβολής ενός μικρού ποσοστού από την αμοιβή του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο ως νταβατζιλίκι. Ως ελληνική πατέντα της ημισοβιετικής πατρίδας μας που δεν απαντάται πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο.

Με ένα υποθετικό παράδειγμα θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι προκαλεί την αγανάκτησή μου.

Καθηγητής Ιατρικής κάνει έρευνα για την οποία επιχορηγείται πλουσιοπάροχα από φαρμακευτική εταιρεία, π.χ. τη Novartis. Η έρευνα γίνεται στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου με τη συνδρομή των συνεργατών του κ. καθηγητή και δημοσιεύεται σε διεθνές περιοδικό. Η αμοιβή του κ. καθηγητή καταβάλλεται εδώ και ενδεχομένως και στο εξωτερικό. Ο κ. καθηγητής αρνείται να πληρώσει στο Πανεπιστήμιο το οφειλόμενο 7%. Κατά την κ. Κεραμέως ο κ. καθηγητής έχει «ξεχάσει» ότι εισέπραξε οτιδήποτε και δεν μπορεί να το αναζητήσει.
Σε όλα τα σπουδαία πανεπιστήμια (Stanford, Berkeley, MIT) υπάρχει αυστηρότατος κώδικας δεοντολογίας για τους καθηγητές που αναπτύσσουν έργο σαν αυτό που περιέγραψα παραπάνω για τον υποθετικό καθηγητή Ιατρικής. Σε αυτά τα πανεπιστήμια δεν θα διανοούνταν να διαγράψουν τα χρέη, αλλά θα απέλυαν χωρίς δισταγμό τους καθηγητές.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα» 04.08.2021