Οι πρόσφατες διπλές εκλογές χαρακτηρίστηκαν από τη συντριπτική διαφορά μεταξύ των δυο πρώτων κομμάτων και δημιούργησαν ένα πολύ συγκεκριμένο πολιτικό σκηνικό. Τα ποσοστά της ΝΔ δεν ερμηνεύονται παρα μόνο σε συνάρτηση με αυτά του ΣΥΡΙΖΑ και αντιστρόφως. Στις δυο εναλλακτικές προτάσεις διακυβέρνησης που είχαν να επιλέξουν οι πολίτες η ετυμηγορία τους ήταν απολύτως σαφής μη επιδεχόμενη αυθαίρετες ερμηνείες. Αν για τις επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ βάρυνε περισσότερο η κυβερνητική του θητεία ή ο τρόπος που άσκησε το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι μια ενδιαφέρουσα συζήτηση η οποία παρόλα αυτά δεν αλλάζει τα δεδομένα. Η χώρα έχει ανάγκη αξιόπιστης, σοβαρής και στιβαρής αντιπολίτευσης και ο ΣΥΡΙΖΑ κρίθηκε ακατάλληλος για αυτό το ρόλο, γεγονός που συνιστά δημοκρατική πρόκληση για το ΠΑΣΟΚ το οποίο καλείται να καλύψει αυτό το κενό. Δεν πρόκειται για μικρομεγαλισμό, αλλά για ανάληψη των ευθυνών που προκύπτουν από τη θέση του ΠΑΣΟΚ στο διαμορφωμένο πολιτικό σκηνικό και που η σοβαρή κρίση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ την καθιστά επιτακτική ανάγκη.

Η κάλυψη του κενού αντιπολίτευσης όπως ήδη σημειώθηκε εξυπηρετεί την ίδια τη χώρα και κατά συνέπεια η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να αναδειχθεί σε ουσιαστική αξιωματική αντιπολίτευση δεν είναι απλά δημοκρατικό του δικαίωμα, είναι πρώτιστα δημοκρατική του υποχρέωση. Πολλοί θεωρούν εκ προοιμίου ατελέσφορη αυτή μας την προσπάθεια και καλούν σε διεργασίες συμπόρευσης του ΠΑΣΟΚ με το ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας το παράδειγμα των εμβληματικών επιτυχιών προοδευτικών υποψηφίων στο Δήμο Αθηναίων και την περιφέρεια Θεσσαλίας. Η άποψη αυτή εκτός από επιπόλαιη και βιαστική, αδικεί την υπόθεση της δημιουργίας του καθόλα απαραίτητου προοδευτικού πόλου με όρους αξιοπιστίας. Οι δυο νίκες που αναφέρθηκαν δεν ήταν οι μοναδικές, αντίθετα σημειώθηκαν πολλές και σημαντικές σε όλη τη χώρα με επικεφαλής που έχουν ξεκάθαρο προοδευτικό πρόσημο. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα υπήρξαν δημοτικές αρχές που επιβεβαιώθηκαν για 3η μέχρι και 8η(!) συνεχή αναμέτρηση. Η υπόθεση της Κεντροαριστεράς με ικανότητα διακυβέρνησης επιβάλει την εξαντλητική ανάλυση αυτών των
αποτελεσμάτων με κεντρικό στοιχείο της ανάλυσης την προσωπικότητα και την ατζέντα καθενός από τους νικητές των αυτοδιοικητικών εκλογών. Σε μια πρώτη ανάγνωση θα βρούμε αφενός τη σημασία των νέων και άφθαρτων προσώπων και αφετέρου τοπικές ατζέντες με αντοχή στο χρόνο. Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε και έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας γιατί η αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης δεν μπορεί να προκύψει με τεχνητές συγκολλήσεις ούτε σε προγραμματικό κενό. Κάποιοι ίσως συγχέουν τις σημερινές συνθήκες με αυτές που γιγάντωσαν το ΣΥΡΙΖΑ πριν μερικά χρόνια, αλλά τόσο οι συνθήκες διαφέρουν ριζικά όσο και το αποτέλεσμα εκείνης της γιγάντωσης δεν είναι δελεαστικό, το αντίθετο.
Με αυτή την οπτική η συνάντηση Ανδρουλάκη–Κασσελάκη είναι θεσμικά επιβεβλημένη και εκ των πραγμάτων αναγνωριστική και από τις δυο πλευρές. Οι δυο άνδρες και τα κόμματα των οποίων ηγούνται έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να δοκιμάσουν την αξιοπιστία
τους με πρώτο σταθμό τις ευρωεκλογές.