Ένας πατριώτης, ένας μεγάλος Έλληνας ευεργέτης, τέκνο της Δυτικομακεδονικής γης, έφυγε από κοντά μας.
Πρωτότοκος γιος του Γεωργίου Παπαγεωργίου και της Αλεξάνδρας Γκίμπα, ο Νικόλαος Παπαγεωργίου γεννήθηκε το 1930 στη Σιάτιστα Κοζάνης. Έχοντας μείνει ορφανός από πατέρα την περιοδο του πολέμου (1940) οι δύσκολες συνθήκες της ζωής θα τον κάνουν να αναλάβει τα ηνία της οικογένειας και την φροντίδα της.
Φιλομαθής και άοκνος, μαζί με τα αδέλφια του Απόστολο και Λεωνίδα θα ξεκινήσουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα το 1953. Η διορατικότητα και επαγγελματική τους στόφα θα αναδείξουν το 1963 στην κορυφή της χώρας τις εταιρίες τις οικογένειες με αποτέλεσμα να μεσουρανούν επι δεκαετίες με ορόσημο το 70′ και 80′ όπου πανευρωπαϊκά και παγκόσμια θα κυριαρχήσουν στις εξαγωγές με το εμπόριο γουνας.
Πάντα κοινωνικά ευαισθητοποιημένοι τα αδέρφια Παπαγεωργίου οραματιζόμενοι και έχοντες στόχο την κοινωνική προσφορά, οι Νικόλας και Λεωνίδας Παπαγεωργίου θα διαθέσουν 30 εκατομμύρια δολάρια για την ανέγερση και πλήρη εξοπλισμό του νοσοκομείου Παπαγεωργίου, μέσου του ιδρύματος τους που συστάθηκε εν έτη 1991.
Πάντα δίπλα στην κοινωνία και στην ιδιαίτερη του πατρίδα την Σιάτιστα έδινε ψυχή και σώμα για το κοινό καλό. Η απώλεια του είναι μεγάλη και κάνει τόσο την πατρογονική γη της Σιάτιστας, όσο και την χώρα μας φτωχότερη.
Εκφράζω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του εκλιπόντος και προσδοκώ η μακεδονική γη να τον αγκαλιάσει. Ζητώ δε συγνώμη για την αδυναμία μου να παραστώ στο τελευταίο αντίο ενός τόσο μεγάλου Έλληνα ευεργέτη, αιτία της απουσίας μου μια απλή εποχιακή γρίπη, μα είναι υποχρέωση να διαφυλάξω την υγειονομική ομαλότητα έναντι των παρευρισκομένων στο τελευταίο αντίο του Εθνικού ευεργέτη Νικολάου Παπαγεωργίου.
Αιώνια του η μνήμη.