Αντίο ΣΥΡΙΖΑ… κι ούτε ένα δάκρυ για τον Χρήστο
Δεσκάτη, Ιούλιος 2025. Ο πολιτικός πλανήτης της αριστεράς ταράχτηκε συθέμελα:
Ο Χρήστος Μπγιάλας, πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Γρεβενών, αποχωρεί οριστικά από το κόμμα, καταγγέλλοντας… κομματάρχες, εκλογομανείς, φράξιες, και “τυχαρπάστους”. Ή, όπως θα το έθετε πιο απλά ένας αγανακτισμένος ψηφοφόρος: “άλλος ένας που θυμήθηκε τη δημοκρατία… όταν δεν του βγήκε η κάλπη”.
Ο κ. Μπγιάλας δηλώνει “πληγωμένος”, “αυτονομημένος”, αλλά κυρίως δικαιωμένος απέναντι σε ένα κόμμα που –όπως λέει– τον αδίκησε, τον προσπέρασε και δεν του έδωσε θέση στην Κεντρική Επιτροπή. Δηλαδή, στην επιτροπή εκείνη που κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς κάνει, αλλά όλοι θέλουν να είναι μέσα.
☞ Οι “εχθροί” του Χρήστου
☞ Όπως αποκαλύπτει ο ίδιος:
☞ Ένας «εκλογομανής γυρολόγος»
☞ Ένας «τυχάρπαστος κομματικοδίαιτος»
☞ Μια «ΚΕΦΕ που αποφασίζει πίσω από κλειστές πόρτες»
Μοιάζει σχεδόν με πολιτικό θρίλερ – ή με κακό spin-off του House of Cards στην ελληνική επαρχία. Μόνο που εδώ, το θύμα δεν ήταν ποτέ πρωταγωνιστής, και οι πόρτες… μάλλον είχαν ανοιχτεί πολλές φορές στο παρελθόν.
Πολιτική αυτονομία ή απώλεια πρόσβασης;
Ο πρώην βουλευτής καταγγέλλει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τις αρχές της Αριστεράς, το ηθικό του πλεονέκτημα και την αίσθηση συλλογικότητας. Το ανακάλυψε όμως όχι όταν νομοθετούσε, ούτε όταν κυβερνούσε το κόμμα, αλλά όταν δεν εξελέγη σε κομματικό όργανο.
Είναι το παλιό καλό μοτίβο του πολιτικού που αποχωρεί με ηρωικό στόμφο μόλις χάσει μια εσωτερική εκλογή. Η δημοκρατία καταρρέει ακριβώς τη στιγμή που δεν του βρίσκουν καρέκλα.
Και τώρα τι;
Ο κ. Μπγιάλας δηλώνει ότι παραμένει ενεργός πολιτικά και θα αγωνίζεται «με καθαρότητα και συνέπεια». Χωρίς κόμμα, χωρίς φράξια, χωρίς μηχανισμούς. Μόνος.
Σαν πολιτικός μοναχός σε προσκύνημα προς την «προοδευτική διακυβέρνηση» – αρκεί να μη χρειάζεται να ψηφιστεί από κανέναν.
Συμπέρασμα:
Η πολιτική σχέση Μπγιάλα–ΣΥΡΙΖΑ έληξε. Όχι λόγω πολιτικής διαφωνίας σε στρατηγική, σε κοινωνικά ζητήματα ή σε ιδεολογική μετάλλαξη, αλλά επειδή ο Μπγιάλας δεν βγήκε Κεντρική Επιτροπή στη Δεσκάτη.
Και έτσι ο Χρήστος πέρασε από τα ψηφοδέλτια στην αντίσταση. Από το βουλευτήριο στον δρόμο. Από το κόμμα στο… ανεξάρτητο παγκάκι.
Καλή συνέχεια, κύριε Μπγιάλα. Να ξέρετε ότι όσοι μένουν μόνοι, κάποια στιγμή μπορεί και να δικαιωθούν.
Ή να ξεμείνουν. Το ίδιο κάνει.
Ε.Τσακνάκης
Εκδότης-Δημοσιογράφος