Ο χρήσιμος ηλίθιος είναι παντού. Στην πολιτική, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στο επιχειρηματικό και οικονομικό γίγνεσθαι, στο δημοσιογραφικό λόμπι, στα πανεπιστήμια, στο συνδικαλιστικό κίνημα και όπου άλλού μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες.
Τι σημαίνει να είσαι χρήσιμος ηλίθιος;Ότι απλά γίνεσαι αντικείμενο εκμετάλλευσης πιστεύοντας και υπηρετώντας ένα σκοπό που καπελώνουν άλλοι και που απλά σε ανέχονται για όσο τους προσφέρεις αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες σου, ενώ όταν πάψουν να σε χρειάζονται παίρνεις πόδι!
Ο χρήσιμος ηλίθιος δεν έχει καμία σχέση με τα φερέφωνα όργανα κοινώς παπαγαλάκια. Για να το πω απλά, η διαφορά μεταξύ των φερέφωνων και των χρήσιμων ηλίθιων είναι. ότι οι μεν πρώτοι ξέρουν τι κάνουν, ενώ οι δεύτεροι ούτε ξέρουν ούτε μπορούν να κάνουν και το μόνο που κάνουν είναι να καταστρέφουν σε οτιδήποτε εμπλέκονται.
Οι ‘’χρήσιμοι ηλίθιοι’’ όπου υπάρχουν, προσφέρουν ασφαλώς κακή υπηρεσία εις εαυτούς και αλλήλους.
Το ίδιο αυτί σύστημα άλλωστε χρηματοδοτεί και πριμοδοτεί τους ‘’χρήσιμους ηλίθιους’’ που ουρλιάζουν βγάζοντας άναρθρες κραυγές και ρητορεία μίσους έναντι της αντιληπτικής ικανότητας που αμφισβητεί.
Είναι γεγονός πως υπάρχουν και κυκλοφορούν ανάμεσα μας αρκετοί τέτοιοι τύποι. Θα προσπαθήσω να περιγράψω τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν κάποιους τέτοιους τύπους.
Δεν τους λες και καθυστερημένους νοητικά αλλά και δεν είναι και ιδιαίτερα οξυδερκείς.
Δεν έχουν ιδιαίτερη παιδεία, τουλάχιστον ουσιαστική, κραυγάζουν προσπαθώντας να πείσουν και επιχειρηματολογούν ακατάπαυστα άνευ ουσίας.
Κάποιες φορές εκστομίζουν μίσος,μένος και ανοησίες.
Όσοι απ αυτούς βρέθηκαν ανέλπιστα στην εξουσία έχουν γλυκαθεί με την συναρπαστική ζωή που ζουν.
Ξέρεις τι είναι ασήμαντα ανθρωπάκια, που δεν θα τους έκανες ποτέ παρέα, δεν θα άνοιγες σοβαρή συζήτηση μαζί τους, να γίνουν παραγοντίσκοι, να τους ρωτούν, να τους ζητούν χατίρια και γενικά να καθορίζουν την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Συνήθως γίνονται πιστά στρατιωτάκια. Καταπιάνονται με θέματα που δεν τα γνωρίζουν, τα οποία είτε τους τα γράφουν είτε τους τα σφυρίζουν. Φαίνεται ότι κάποια τους ξεπερνούν ότι είναι έξω από το γνωστικό τους αντικείμενο, αλλά δεν πτοούνται. Συνεχίζουν ακάθεκτοι να προσφέρουν τις καλές υπηρεσίες στα αφεντικά τους. Σε αντάλλαγμα τα αφεντικά τους κάνουν δήθεν ‘’κολλητούς’’.
Όταν θα χαθούν οι καρέκλες, όταν θα πάνε στο σπίτι τους, θα τους ξεχάσουν πρώτους απ όλους.
Αλλά κυρίως θα τους ξεχάσουν τα αφεντικά τους.
Οι καμένοι δίνουν μεγάλο αγώνα και ιδρώνουν για να δείχνουν καλή και πειθήνια διαγωγή.
Δεν παύουν όμως να αποτελούν ξένο σώμα…ένα ξένο σώμα που θα το πετάξουν όπως την τρίχα απ το ζυμάρι, μόλις σταματήσουνε τους είναι χρήσιμοι.
Εξάλλου αυτό είναι:Χρήσιμοι ηλίθιοι!
Του Γιώργου Μπακογιάννη