Μετά την αποτυχία της κυβέρνησης να πείσει τους πολίτες να εμβολιαστούν και χωρίς να θέλει να έρθει σε ρήξη με χώρους, όπου η εμπειρία έχει δείξει ότι εντοπίζεται το μεγάλο πρόβλημα. (Εκκλησίες, super market κτλ), ανακοινώνει μέτρα, εργαλειοποιώντας και πάλι τις επιχειρήσεις της εστίασης, χωρίς την ίδια στιγμή να παίρνει αντισταθμιστικά μέτρα που να καθιστούν βιώσιμο τον κλάδο.
Η εστίαση μέχρι τώρα έχει υποστεί και υπομείνει ό,τι της έχει ζητηθεί σε τέτοιο βαθμό που πλέον έχει χαθεί το νόημα και η ουσία της φυσικής μας ύπαρξης. Είμαστε υπέρ του εμβολίου, είμαστε υπέρ της θέσης ότι πάνω απ’ όλα είναι η δημόσια υγεία, ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πρόθυμοι να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση του ιού για την διασφάλιση του κοινού καλού.
Πόσο όμως μπορεί να παραμείνει κάποιος υγιής όταν -πέρα από την πανδημία- συνεχίζει να βρίσκεται σε μια παρατεταμένη περίοδο οικονομικής δυσχέρειας;
Πως μπορεί να παραμείνει κανείς όρθιος, όταν από την μια δεν πρόκειται να ανεβάσει τις τιμές, γνωρίζοντας την οικονομική κατάσταση της μεγάλης πλειοψηφίας του κόσμου και από την άλλη τα έξοδα του μέσα σε δεκαπέντε ημέρες εκτοξεύονται έως και 50% πάνω με τις ανατιμήσεις σε ενέργεια, πρώτες ύλες κ.α;
Οι «νέες μεταλλάξεις» του όρου lockdown, απαιτούν υποστηρικτικό πλαίσιο ώστε να μπορέσουν οι επιχειρήσεις μας να ανταπεξέλθουν και αυτόν τον χειμώνα, όχι όμως με προγράμματα που για ακόμη μια φορά θα ευνοούν τους λίγους και θα αποκλείουν την πλειοψηφία, αλλά με μέτρα όπως:
• Μείωση ενοικίου
• Ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων του κλάδου με νέα προγράμματα μη επιστρεπτέας προκαταβολής, χωρίς αποκλεισμούς.
• Επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών
• Επιδότηση ενεργειακών χρεώσεων
• Εξολοκλήρου διαγραφή επιστρεπτέων προκαταβολών
Ελπίζουμε να μην γίνουνε θεατές στο ίδιο σκηνικό και θα αγωνιστούμε ενάντια στην αγριότητα που προκαλεί η κυβέρνηση με τις επιλογές της.