Το ακούσαμε και αυτό, ή πιο σωστά το ζήσαμε… Η ιστορία είναι απλή και καθημερινή αφού έχουμε να κάνουμε με το Ελληνικό κράτος και την προχειρότητα που διακρίνει το οικονομικό επιτελείο ειδικά τον τελευταίο χρόνο που ο πλανήτης «χορεύει» στους ρυθμούς της πανδημίας, χωρίς να αγνοήσουμε την 10ετή κρίση που βιώσαμε ως πολίτες.
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή:
Μια εταιρεία έκλεισε με όλες τις νόμιμες διαδικασίες το 2019 (είχε γίνει παύση εργασιών από το 2015) και ο ένας και μοναδικός εταίρος αποφάσισε ως νομοταγής φορολογούμενος να ρυθμίσει τα χρέη της εταιρεία, που στο σύνολό τους ήταν περίπου 9.000 ευρώ, με την ευεργετική διάταξη των 120 δόσεων.
Ο άνθρωπος αυτός μισθωτός πλέον, ξεκίνησε να πληρώνει με συνέπεια της δόσεις του όπου τον Μάρτιο του 2020 ή χώρα βρέθηκε σε καραντίνα και έτσι, ο υπόχρεος (της ρύθμισης) βρέθηκε σε αναστολή αδυνατώντας να είναι συνεπής στην τήρηση της ρύθμισης.
Θέλοντας να διατηρήσει την ρύθμιση, μπήκε στο taxisnet ώστε να ακολουθήσει την νόμιμη διαδικασία, να πληρώσει την δόση του Δεκεμβρίου έως την 31η του μήνα και να καταφέρει εν τέλει να αποπληρώσει όλη την οφειλή.
Μάταια όμως!
Ξεκίνησε ένας Γολγοθάς επικοινωνιών με τις αρμόδιες οικονομικές αρχές μια και από την εφορία Πειραιά έμαθε ότι η εταιρεία που είχε κλείσει (από το 2015) δεν ήταν πληττόμενη άρα δεν είχε συμπεριληφθεί σε ΚΑΔ!
Στο ερώτημα: «μα το ΑΦΜ του ανθρώπου που πληρώνει τις δόσεις και είναι ο ομόρρυθμος εταίρος της εταιρείας που έκλεισε είναι πληττόμενος» η απάντηση ήταν… σιγή και μετά:
«Α! δίκιο έχετε αλλά δεν ξέρουμε, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα και πρέπει να πάρετε την ΑΑΔΕ»!
Δεκάδες τηλεφωνήματα, ώρες αναμονής και τελικά μια ευγενέστατη κυρία, αφού παρέπεμψε τον ενδιαφερόμενο στο Κέντρο εξυπηρέτησης φορολογουμένων για τον νόμο 2198/20 (οργάνωση, όχι αστεία) οι απαντήσεις ήταν πανομοιότητες με αυτές του πρώτου τηλεφωνήματος στην Ε’ Εφορία Πειραιά.
Ο παρακάτω διάλογος είναι απολύτως πραγματικός:
Οφειλέτης: Η εταιρεία που έχει κλείσει δεν είναι στην ΚΑΔ και το καταλαβαίνω… Ποιος είναι όμως ο υπόχρεος να πληρώνει την οφειλή;
Υπάλληλος ΑΑΔΕ: Δεν ξέρω αλλά υποθέτω εσείς. Το θέμα είναι όμως πως δεν είναι προσωπική σας οφειλή είναι της εταιρείας!
Οφειλέτης: Εννοείται. Το θέμα είναι ότι εγώ είμαι υποχρεωμένος να πληρώνω την οφειλή από δικιά μου εταιρεία, άρα είναι προσωπική μου οφειλή. Συνεπώς εφόσον είμαι σε αναστολή, όπως βλέπετε από το ΑΦΜ μου άρα μπορώ να κάνω επανένταξη στις 120 δόσεις!
Υπάλληλος ΑΑΔΕ: Όχι γιατί η οφειλή είναι εταιρείας που δεν υπάγεται σε ΚΑΔ! Άρα δεν μπορείτε.
Οφειλέτης: Πολύ καλά λοιπόν, εφόσον είναι οφειλή εταιρείας και όχι δικιά μου κακώς την πληρώνω και συνεπώς δεν θα την πληρώσω…
Υπάλληλος ΑΑΔΕ: Όχι δεν έχετε δίκιο, πρέπει να την πληρώσετε γιατί αλλιώς θα σας πιάσουμε από αλλού!
Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται
Ο διάλογος και τα δεδομένα είναι απολύτως πραγματικά και όταν επικαλέστηκε την ιδιότητά του (είναι δημοσιογράφος) ανανεώθηκε η επικοινωνία για αύριο, ώστε να ζήσει ένα ακόμα «θέατρο του παραλόγου», όχι γιατί μια κατηγορία εταιρειών και οφειλετών (εν προκειμένω μια κλειστή εταιρεία, όπου την οφειλή πρέπει να την αποπληρώσει φυσικό πρόσωπο που βρίσκεται σε αναστολή εργασίας) δεν έχει συμπεριληφθεί στην ΚΑΔ, αλλά διότι η δυσκαμψία της κρατικής μηχανής δεν επιτρέπει σε συνεπής φορολογούμενους να διευκολυνθούν στην αποπληρωμή των οφειλών τους με αποτέλεσμα το κράτος να χάνει (για μια ακόμη φορά) χρήματα που τόσο έχει ανάγκη!