Στην εικόνα βλέπουμε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το οποίο κοντά στο Πάσχα μετέφερε διασωληνωμένο βαριά χειρουργημένο ασθενή από το Μαμάτσειο Νοσοκομείο της Κοζάνης σε ΜΕΘ της Θεσσαλονίκης. Ο ασθενής διακομίστηκε αναγκαστικά, επειδή δεν υπήρχε κρεβάτι ΜΕΘ στη Δυτική Μακεδονία. Κι επειδή πάντα όλο και κάτι μπορεί να πάει στραβά, το ασθενοφόρο έπαθε μηχανική βλάβη και ακινητοποιήθηκε στην Εγνατία, λίγο πριν τη γέφυρα του Λουδία.
Όπως βλέπουμε στην εικόνα, το ασθενοφόρο βρίσκεται κατά 1/3 εκτός της Λωρίδας Έκτακτης Ανάγκης, με άμεσο κίνδυνο να πέσει πάνω του διερχόμενο όχημα. Άμεσος ο κίνδυνος, τόσο για τον ασθενή όσο και για το τριμελές πλήρωμα του ασθενοφόρου, από τυχαία σύγκρουση με διερχόμενο όχημα. Κι επίσης άμεσος ο κίνδυνος, να καταλήξει ο ασθενής μέχρι να έλθει άλλο ασθενοφόρο να τον παραλάβει. Και παρόλο που ειδοποιήθηκε το Κέντρου Ελέγχου της Εγνατίας Οδού να στείλει επιτόπου όχημα προειδοποίησης για την ύπαρξη του ακινητοποιημένου ασθενοφόρου, τέτοιο όχημα δεν εμφανίστηκε ποτέ.
Τίποτα απ’ αυτά δεν θα είχε συμβεί, αν υπήρχε κρεβάτι ΜΕΘ στην περιοχή μας. Λίγες μέρες αργότερα, σώθηκε τυχαία έφηβος που κατανάλωσε παραφλού, επειδή τυχαία υπήρχε διαθέσιμο κρεβάτι ΜΕΘ. Και βεβαίως κι αυτό το περιστατικό διακομίστηκε στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη, αφού η Δυτική Μακεδονία είναι εγκαταλειμμένη στην τύχη της.
Τα δυο περιστατικά αποδεικνύουν περίτρανα πως είμαστε στο 2024 και στη Δυτική Μακεδονία ζούμε από τύχη! Τόσο Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής όσο και ο Διευθυντής της ΜΕΘ του Μαμάτσειου βγήκαν πρόσφατα δημόσια να απευθύνουν έκκληση για στελέχωση με ιατρικό προσωπικό, ενίσχυση της ΜΕΘ και της Χειρουργικής. Δυστυχώς απευθύνονται σε πολιτικούς, οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο να κόβουν κορδέλες σε νέες πτέρυγες, λες και οι τοίχοι είναι που σώζουν ζωές.
Στο τέλος Φεβρουαρίου του 2020 μας επισκέφθηκε ο κορονοϊός. Στους πρώτους μήνες μας μιλούσαν για «ήρωες» γιατρούς και νοσηλευτές και μας έλεγαν να βγούμε βράδυ στο μπαλκόνι να τους χειροκροτήσουμε. Τους ίδιους γιατρούς και νοσηλευτές, που στο Νοσοκομείο της Καστοριάς δεν είχαν ούτε μάσκες, για να αντιμετωπίσουν τον κορονοϊό. Είχα δημοσιεύσει τότε άρθρο με τίτλο «Κορονοϊός: λεφτά για τη δημόσια υγεία, όχι για το Green New Deal!», καθώς, 10 χρόνια μετά τη χρεοκοπία του 2010, τα λεφτά των φορολογουμένων διοχετεύονται αφειδώς στην εντελώς αψυχολόγητα βιαστική «ενεργειακή μετάβαση». Σίγουρα θα χρειαζόμασταν πολύ λιγότερους «ήρωες» και θα είμαστε όλοι μας πολύ πιο ήσυχοι αν οι πολιτικοί απλά τους έδιναν τα μέσα για να κάνουν τη δουλειά τους. Αυτό το πολύ απλό, που κάνουν όλοι οι καλοί μάνατζερ, δεν το κάνουν οι πολιτικοί.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας οδεύει απ’ το κακό στο χειρότερο, σε μια εμφανή προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της υγείας. Διόλου τυχαία, με πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης, στα ΔΗΜΟΣΙΑ νοσοκομεία θα γίνονται απογευματινά τακτικά χειρουργεία με ΙΔΙΩΤΙΚΗ δαπάνη. Αλλά, αν τα χειρουργεία μπορούν να δουλέψουν το απόγευμα, γιατί πρέπει να δουλεύουν με ιδιωτική δαπάνη;
Τα Ευρωπαϊκά νοσοκομεία έχουν γεμίσει Έλληνες γιατρούς, που ψάχνουν αλλού αυτό που δεν τους προσφέρει η Ελλάδα. Τα παιδιά μας ξενιτεύονται κι εδώ καταλήξαμε να μην έχουμε γιατρούς για να καλύψουν τις εφημερίες. Το ΔΗΜΟΣΙΟ νοσοκομείο προφανώς ενοχλεί την πλήρη ιδιωτικοποίηση ΚΑΙ της υγείας. Αλλά ιδιωτική υγεία σημαίνει πως θα ζουν μόνο όσοι έχουν να πληρώσουν ιατρικά κέντρα κι οι υπόλοιποι θα συνωστίζονται στον Άγιο Πέτρο.
Δυστυχώς οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τους πολίτες ως αριθμούς, όχι ως ψυχές και τα λεφτά μας πηγαίνουν εκεί που υπάρχει πεδίο για «θολές» συναλλαγές. Το Σεπτέμβριο 2023, αμέσως μετά τις πλημμύρες στη Θεσσαλία, δημοσίευσα άρθρο με τίτλο «Το μέγα φαγοπότι: 165 δισεκ. ευρώ, αλλά όχι για τη Θεσσαλία!». Το εντελώς απίστευτο ποσό των 165 δισεκατομμυρίων ευρώ, 40% του συνολικού δημόσιου χρέους, προβλέπεται να ξοδέψουμε μέχρι το 2030 για την «ενεργειακή μετάβαση»! Παρόλο που ήδη έχουμε βάλει τόσες πολλές «Α»ΠΕ, που δεν ξέρουμε τι να κάνουμε το ρεύμα. Και οι λογαριασμοί του ρεύματος όλο και φουσκώνουν.
Έτσι δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξουν λεφτά για να προσληφθούν γιατροί και νοσηλευτές, να στηριχθούν τα ΔΗΜΟΣΙΑ νοσοκομεία, για να σωθούν ζωές στη Δυτική Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Προέχει να σωθούν οι δυτικοευρωπαϊκές βιομηχανίες, που παράγουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Να σωθούν οι Γερμανικές βιομηχανίες κατασκευής εργοστασίων ηλεκτρόλυσης και αντλιών θερμότητας. Εκεί κυρίως θα πληρώσουμε τα 165 δισεκατομμύρια ευρώ. Για έναν ηλιακό θερμοσίφωνα, που όλοι είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ κατασκευής, πληρώνουμε 24% ΦΠΑ. Για ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, που κανένα δεν είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ κατασκευής, μας δίνουν επιδότηση μέχρι €11.000. Για να επιδοτούμε θέσεις εργασίας στην ΕΕ, όχι στην Ελλάδα.
Την Κυριακή έχουμε Ευρωεκλογές και το σανό που μας ταΐζουν οι πολιτικοί πάει σύννεφο! Αόριστες γενικολογίες και κανείς δεν μιλά «για την ταμπακιέρα», για το πού πραγματικά πηγαίνουν τα λεφτά που πληρώνουμε με τους φόρους μας. Αυτό είναι τελικά το διακύβευμα των εκάστοτε εκλογών κι όχι το αν το ένα αποτυχημένο κυβερνητικά κόμμα θα «ρουμπώσει» το άλλο αποτυχημένο κυβερνητικά κόμμα. Αν μείνουμε σ’ αυτό, στη Δυτική Μακεδονία θα συνεχίσουμε και τα επόμενα χρόνια να ζούμε από τύχη! Μήπως λοιπόν είναι καλύτερα να μη μας ενδιαφέρει ποιο κόμμα θα μας σκοτώνει καλύτερα, αλλά πώς δεν θα μας σκοτώνουν;