Μπορεί μόλις να ξεκίνησε ένας ισχυρός ανοδικός κύκλος της οικονομίας, με τα βλέμματα όλων στο νέο επιχειρηματικό περιβάλλον που διαμορφώνεται, ωστόσο επανεμφανίζεται σιωπηρά ένα πρόβλημα της χώρας από τα «παλιά»: ο υπερβολικά μεγάλος δημόσιος τομέας.
Αυξάνονται οι προσλήψεις στο Δημόσιο ραγδαία, με το μέγεθος του κράτους να πλησιάζει τα επίπεδα που σημειώθηκαν πριν από την οικονομική κρίση, παρά τους γοργούς ρυθμούς με τους οποίους προχωράνε οι νέες ηλεκτρονικές υπηρεσίες του Δημοσίου.
Μετά από το ΔΝΤ, το ΚΕΦίΜ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Σε έκθεση του που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες μέρες για το 2021, το ΚΕΦίΜ τονίζει ότι η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις 20 χώρες με το μεγαλύτερο μέγεθος του κράτους παγκοσμίως.
Συγκεκριμένα, η Ελλάδα έχασε τέσσερις θέσεις, πέφτοντας στην 146η θέση, ανάμεσα σε 165 χώρες σχετικά με το μέγεθος του κράτους, ένα δείκτη που επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο οι κρατικές δαπάνες και οι φορολογικοί συντελεστές επηρεάζουν την οικονομική ελευθερία.
Επίσης, αξιολογεί τον βαθμό στον οποίο μια χώρα βασίζεται στην προσωπική επιλογή και στις αγορές παρά τους κρατικούς προϋπολογισμούς και τη λήψη πολιτικών αποφάσεων.
Η έρευνα, επίσης, βρήκε ότι η Ελλάδα καταλαμβάνει την 78η θέση στον Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας, ανάμεσα στο Κιργιστάν και τη Βόρεια Μακεδονία, αλλά η χαμηλή απόδοση στο δημόσιο τομέα «ξάφνιασε» πολλούς που περίμεναν κάτι καλύτερο.
Σε δηλώσεις του στο Business Daily, ο διευθυντής ερευνών του ΚΕΦιΜ, Αριστείδης Χατζής, κάνει λόγο για μια δημόσια διοίκηση που μοιάζει με την Λερναία Ύδρα. «Η ψηφιοποίηση κόβει ένα κεφάλι και βγαίνουν δύο. Χρειάζεται ένας Ιόλαος να καίει το κομμένο κεφάλι, όπως στον μύθο», τονίζει ο κ. Χατζής.
Όμως, δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας Ιόλαος ανάμεσα στα κόμματα της εξουσίας της χώρας. Στοιχεία δείχνουν ότι το μέγεθος του Δημοσίου, όπως προσμετράται από το ΚΕΦίΜ σε συνεργασία με το Fraser Institute, αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια τόσο με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Το 2010 ο δείκτης ανερχόταν στο 6,25 και μειώθηκε στο 4,34 το 2015 μετά από τα τρία μνημόνια της χώρας. Ωστόσο, το 2019 ξαναπήρε την ανηφόρα, φτάνοντας το 5,41.
Κίνδυνος για τα δημοσιονομικά
Τον ίδιο κίνδυνο για την οικονομία και τα δημοσιονομικά επισημάνει το ΔΝΤ. Σε έκθεση του για την Ελλάδα, τον περασμένο Μάιο, προειδοποίησε ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων επιστρέφει σιγά σιγά στα προ κρίσης επίπεδα.
Οι αρχές θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα πρόσθετα μέτρα κατά της πανδημίας για να ξεκινήσουν μια βιώσιμη βελτίωση στο μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, επισημαίνει το ΔΝΤ.
Στη συνέχεια, τονίζει την ανάγκη για νέα μέτρα που θα δημιουργούν δημοσιονομικό χώρομεσοπρόθεσμα, όπως την διεύρυνση της βάσης φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και την εξοικονόμηση πόρων στις συντάξεις, στο δημόσιο μισθολόγιο και στις κρατικές επιχειρήσεις, οι οποίες εξακολουθούν να επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό.